«هو»
و اما بعد
تا می توانی از خلایق بگریز
و از انس با آنها بر حذر باش
که فرمود جناب شمس تبریزی:
این مردمان به نفاق شاد می شوند
و به راستی ، غمگین.
حکمت دهم
محرم الحرام 1446
اشعار محراب قلی پور
و هر غزل که نوشتم من ، گلایه ی منِ تنها بود...
طبقه بندی موضوعی
کلمات کلیدی
محراب قلی پور
اشعار محراب قلی پور
شعر عاشقانه
حکمت عرفانی
عرفان نظری
عرفان عملی
حکمت
عرفان اسلامی
دل نوشته غمگین
دلنوشته
دل نوشته
دکلمه غمگین
تک بیتی عاشقانه
تک بیتی
دکلمه ی زیبا
دکلمه عاشقانه
تک بیتی غمگین
غزل عاشقانه
غزل
مولانا
ملای رومی
دکلمه
مولوی
تفسیر محراب قلی پور
تفسیر غزلیات مولانا
تفسیر غزل شمس
تفسیر غزل
تفسیر دیوان شمس
شعر حضرت علی
حضرت علی
بایگانی
- آبان ۱۴۰۳ (۲)
- شهریور ۱۴۰۳ (۲)
- مرداد ۱۴۰۳ (۴)
- تیر ۱۴۰۳ (۵)
- خرداد ۱۴۰۳ (۶)
- فروردين ۱۴۰۳ (۲)
- اسفند ۱۴۰۲ (۱)
- بهمن ۱۴۰۲ (۷)
- دی ۱۴۰۲ (۸)
آخرین مطالب
-
۰۳/۰۸/۲۸حضرت مولانا در کلام بزرگان
-
۰۳/۰۸/۰۸رباعی شماره یک / محراب قلی پور
-
۰۳/۰۵/۳۰عزاداری عاشورا در اندیشه ی مولانا
پیوندهای روزانه
«هو»
ای دوریش
هنگامی که مردم به حوائج خویش مشغولند
تو به خدای خویش مشغول باش.
هنگامی که مردم به جهالت خویش مشغولند
تو به عقل خویش مشغول باش.
هنگامی که مردم به ویرانی وطن مشغولند
تو به آبادانی وجود خویش مشغول باش.
که فرمود خدا
اَکثَرُهُم لا یَشعورون
حکمت نهم
ذی الحجه 1445
«هو»
گفت عشق را چگونه شرح کنی؟
گفتم عشق مانند خداست
آن را شرح نتوان کردن.
گفت چگونه ای؟
گفتم آخر از شوق او سوختم
دیری نپاید که جز خاکستری از من نیابی
و این همان تفسیر عشق باشد.
حکمت هشتم
ذی الحجه 1445
«هو»
فی الواقع دیدم
که مردمان از گناه خود توبه کنند
و عارفان از عبادت خود
الا عاشقان
که آن ها از خویش توبه کنند
چرا که وجود عاشق در نزد معشوق
گناهی باشد نابخشودنی.
محراب قلی پور / حکمت هفتم
ذی الحجه1445
«هو»
در شگفتم از این مردم
که به دور سنگی می گردند
ولی به دور وجود خود نمی گردند
که در وجودشان
گوهرهای نایابی ست از آن سخت غافلند.
هزاران افسوس
که چه ارزان خود را به دنیا فروختند.
و این تجارت را چیزی جز خسران در پی نیست.
محراب قلی پور / حکمت ششم
ذی الحجه1445
«هو»
گفت علی (ع) را وصف کن
گفتم خدا را با زبان وصف نتوان کرد
سایه ی خدا نیز در توصیف نگنجد
چشم دل بگشا تا ببینی مدبر عالم علی ست
و خدا عاشق اوست.
محراب قلی پور / حکمت پنجم
غدیر 1445
«هو»
آدمی را دو معشوق باید
تا معشوق اول ، پلی باشد به سوی
معشوق حقیقی.
محراب قلی پور / حکمت چهارم
ذی الحجه 1445
«هو»
جهدی نما که از جهل به عقل
و از عقل به قلب خود برسی.
ای درویش
جاهل به دنیا
عاقل به خود
و عاشق به خدا مشغول است.
ای درویش
همانند چهارپایان مباش که به تن خدمت کنی
بلکه آنچنان باش که این تن خادم تو باشد.
محراب قلی پور / حکمت سوم
ذی الحجه 1445
«هو»
گفت قربانی کردم
گفتم نی ، قصابی کردی
گوسفندی را سر بریدن هنر نباشد
خویش را سر ببر که این حقیقت قربان است.
حکمت دوم / محراب قلی پور
ذی الحجه 1445
«هو»
جمله عوالم را نظاره نمودم
جز یک وجود چیزی ندیدم و هر چه غیر او ، ظهوری بیش نبود.
گفت من بنده ی محبوب خدایم
گفتم تو کیستی؟ کسی جز او نیست.
من و تو و ما و شما کجاست؟
زهی خیال باطل.
حکمت اول / محراب قلی پور
ذی الحجه 1445
