اینجا کسی شبیه تو نیست.
تو که هستی که وقتی نامت را می برم
ابر ها اینگونه بی قرار می شوند؟
ماه بهانه ات را می گیرد
و مدت هاست که دیگر در شهر ما
خورشید طلوع نمی کند.
دلنوشته ها / محراب قلی پور